Το ενδορρινικό ακετονίδιο τριαμσινολόνης βελτιώνει αποτελεσματικά τα ρινικά συμπτώματα και την ποιότητα ζωής σε ασθενείς με ολοετή αλλεργική ρινίτιδα

Η αλλεργική ρινίτιδα (ΑΡ) είναι μια φλεγμονώδης διαταραχή του ρινικού βλεννογόνου που επηρεάζει έως και το 40% του γενικού πληθυσμού παγκοσμίως. Μπορεί να είναι εποχική ή ολοετής και προσδιορίζεται κλινικά από τέσσερα κλασικά συμπτώματα που περιλαμβάνουν τον κνησμό, τους πταρμούς, τη ρινόρροια και τη ρινική συμφόρηση [1]. Η παθοφυσιολογία της ΑΡ είναι πολυπαραγοντική και περιλαμβάνει, ως αιτιώδεις παράγοντες, τη γενετική προδιάθεση, την ανοσοαπόκριση και τους ατμοσφαιρικούς ρύπους. Τα συμπτώματα της ΑΡ μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την ποιότητα ζωής και την ευεξία και να προκαλέσουν διαταραχή του ύπνου, απουσία από τα καθήκοντα/τις καθημερινές υποχρεώσεις και μειωμένη παραγωγικότητα στην εργασία. Η ανακούφιση από τα συμπτώματα της ΑΡ μπορεί να εκτιμηθεί με επικυρωμένες κλίμακες βαθμολόγησης, όπως η βαθμολογία rTNSS (reflective Total Nasal Symptom Score, συνολική βαθμολογία ρινικών συμπτωμάτων κατόπιν αναστοχαστικής αξιολόγησης).

Τα ενδορρινικά κορτικοστεροειδή θεωρούνται η πιο αποτελεσματική μορφή θεραπείας για τα συμπτώματα της ΑΡ. Σε μια διπλά τυφλή κλινική δοκιμή παράλληλων ομάδων, φάσης III, τυχαιοποιήθηκαν συνολικά 260 ασθενείς με επίμονη, ολοετή ΑΡ για να λάβουν ενδορρινικό ακετονίδιο τριαμσινολόνης (220 µg ανά ημέρα με δύο ψεκασμούς των 55 µg σε κάθε ρουθούνι) ή προπιονική φλουτικαζόνη (200 µg ανά ημέρα με δύο ψεκασμούς των 50 µg σε κάθε ρουθούνι) για 28 ημέρες και διαπιστώθηκε ότι και οι δύο θεραπείες ήταν αποτελεσματικές στη μείωση των τιμών rTNSS [2]. Δύο πρόσφατες δημοσιεύσεις αναφέρουν μια post-hoc ανάλυση της αποτελεσματικότητας [3] και της ποιότητας ζωής (QoL) [4] κατά το διάστημα των 28 ημερών, και για τις δύο θεραπείες.

Στην post-hoc ανάλυση της αποτελεσματικότητας αξιολογήθηκαν εβδομαδιαίες μεταβολές στην rTNSS για τη συνολική βαθμολογία (εύρος: 0–16) και για καθέναν από τους τέσσερις τομείς της, καθώς και στο ποσοστό των ασθενών που ανέφεραν τουλάχιστον 50% ή 75% μείωση των συμπτωμάτων [3]. Τόσο η συνολική βαθμολογία (σχήμα 1) όσο και οι επιμέρους βαθμολογίες των συμπτωμάτων για τους πταρμούς, τον ρινικό κνησμό, τη ρινόρροια και τη ρινική συμφόρηση σημείωσαν σταδιακή μείωση με την πάροδο του χρόνου. Αυτή η βελτίωση των συμπτωμάτων ήταν στατιστικά σημαντική σε κάθε χρονικό σημείο, και με τις δύο θεραπείες. Κατά την περίοδο θεραπείας των 4 εβδομάδων, η τριαμσινολόνη έδειξε συνεχή και σταθερή βελτίωση στις συνολικές βαθμολογίες rTNSS και στα επιμέρους συμπτώματα.

Η δεύτερη μελέτη εξέτασε τις εβδομαδιαίες μεταβολές στην QoL με βάση το ερωτηματολόγιο miniRQLQ (ερωτηματολόγιo για την ποιότητα ζωής στη ρινοεπιπεφυκίτιδα) [4]. Και οι δύο θεραπείες βελτίωσαν σημαντικά τις βαθμολογίες miniRQLQ, τόσο συνολικά όσο και στους πέντε επιμέρους τομείς, που περιλάμβαναν περιορισμούς της δραστηριότητας και πρακτικά προβλήματα. Όπως και με τη βελτίωση των συμπτωμάτων, σημειώθηκε σταδιακή βελτίωση με την πάροδο του χρόνου η οποία ήταν στατιστικά σημαντική σε κάθε εβδομαδιαίο χρονικό σημείο της περιόδου θεραπείας 4 εβδομάδων (σχήμα 2).

Συμπερασματικά, η ενδορρινική τριαμσινολόνη καταδείχθηκε ως αποτελεσματική θεραπεία για ενήλικες με ολοετή ΑΡ, η οποία βελτίωσε συνεχόμενα και σταθερά τα ρινικά συμπτώματα καθώς και τις βαθμολογίες της ποιότητας ζωής και έγινε καλώς ανεκτή κατά τις 4 εβδομάδες θεραπείας.

_{Σύγκρουση συμφερόντων: Οι M. Amessou, E. Leshcheva, A. Maslakov και P. Venkataraman είναι εργαζόμενοι της Sanofi.}

_{Γνωστοποίηση: Η σύνταξη του ιατρικού κειμένου και η δημοσίευση χρηματοδοτήθηκαν από τη Sanofi-Aventis Deutschland GmbH.}